نوروز باستانی که از هزاران سال پیش تاکنون‌جشن ملی ایرانیان است، جشن رستاخیز طبیعت ونوشدن زندگی است، جشن جنبش و تکاپو و کار وکوشش و جشن سرشت است. عید نوروز و گرامی‌بودن آن نزد ایرانیان بسیار دیرین و کهن است،چنان که پیدایش آن را به جمشید پیشدادی‌نسبت داده‌اند. با بررسی نوشته‌های پیشینیان، به‌انگیزه‌های بسیاری درباره برپایی جشن نوروزبرمی‌خوریم که بیشتر جنبه داستانی دارد تا باستانی. ایرانیان شمالی که کیش و آیین زرتشتی داشتند، آغاز سال را با فرارسیدن بهار و ایرانیان جنوبی آغاز سال را با آغاز فصل زمستان جشن‌می‌گرفتند.
ناگفته نماند که قراردادن نوروز در آغاز بهار، ازروزگار ملکشاه سلجوقی (465 تا 485 هجری‌قمری) برقرار گشت که به نام سازنده آن (تاریخ‌جلالی- تاریخ ملکی) نام‌گذاری شد. در این‌هنگام به فرمان ملکشاه، اخترشناسانی همچون‌عمر خیام، حکیم لوکری، میمون‌بن نجیب‌واسطی، ابوالمظفر اسفزاری و چند تن دیگر به‌اصلاح تقویم دست یازیدند. باید دانست که پیش‌از آن، نوروز درگردش بود و هیچ‌گاه در جای‌اصلی خود; یعنی برج حمل و آغازین روز بهار،قرار نمی‌گرفت.
عیدتان مبارک
